Όχι στα ίδια λάθη!
{slideshare}[slideshare id=11970529&doc=20120312eleutherostupos-120312055059-phpapp02&type=d]{/slideshare}
Με την ολοκλήρωση των διαδικασιών για το PSI μπαίνουμε πλέον στην τελική ευθεία για την εφαρμογή του δευτέρου προγράμματος οικονομικής βοήθειας συνολικού ύψους 130 δις Ευρώ. Ο κίνδυνος μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας απομακρύνθηκε. Το γεγονός αυτό όμως, δεν πρέπει να προκαλεί κανενός είδους εφησυχασμό! Κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά ανεύθυνο. Εάν έχουμε διδαχθεί κάτι από τα τραγικά γεγονότα των δύο τελευταίων ετών είναι ότι πρέπει να σταματήσουμε να ζούμε με δανεικά. Πρέπει η Ελλάδα να μην ξαναμπεί σε πρόγραμμα βοήθειας. Και για να το πετύχει αυτό πρέπει, μέσα στην επόμενη τετραετία να κάνει όλα όσα δεν μπόρεσε να κάνει από την Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Μετά και την επιτυχημένη συμμετοχή των φυσικών προσώπων στην διαδικασία ανταλλαγής ομολόγων, το ελληνικό χρέος μειώθηκε περίπου κατά 100 δισεκατομμύρια ευρώ και επιμηκύνθηκε ο χρόνος αποπληρωμής των χρεολυσιών. Αυτό είναι το ευχάριστο. Οφείλουμε όμως να τονίσουμε ότι υπήρξαν παράπλευρες απώλειες κυρίως για τα ασφαλιστικά ταμεία, τα φυσικά πρόσωπα και τους προμηθευτές του δημοσίου.
Οι πολίτες προκειμένου να γίνει βιώσιμο το Ελληνικό χρέος έκαναν και κάνουν τεράστιες θυσίες βλέποντας μόνο το Εθνικό συμφέρον. Στο οριακό σημείο που βρεθήκαμε στόχος ήταν και παραμένει η σωτήρια της χώρας.
Το θέμα είναι από εδώ και πέρα πως πρέπει να κινηθούμε; Τι κάνουμε; Ποιο είναι το στρατηγικό μας σχέδιο;
Η Ελλάδα πλέον πρέπει να εστιάσει σε δύο στόχους: Πρώτος, είναι ο στόχος της επίτευξης δημοσιονομικής εξυγίανσης, κάνοντας τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, εκσυγχρονίζοντας το Κράτος και υιοθετώντας μια σαφή Αναπτυξιακή πολιτική.
Για το αυτό το αρχικό βήμα, είναι η ταχύτερη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και η επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Έμφαση πρέπει να δοθεί τόσο στους πόρους που το Δημόσιο επενδύει αλλά όσο και στην απόδοση αυτών των πόρων. Τι ποσό δηλαδή επενδύουμε και τι εισπράττουμε πίσω ως κράτος και ως κοινωνία.
Το δεύτερο στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε, είναι στην υιοθέτηση μιας Αναπτυξιακής Νοοτροπίας από σήμερα κιόλας, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα φιλικό επενδυτικό περιβάλλον, αύριο. Ένα περιβάλλον που θα ευνοεί την ανάπτυξη καινοτόμων επιχειρηματικών δράσεων. Καταλύτης για μια τέτοια δράση θα είναι η δημιουργία ενός σταθερού φορολογικού πλαισίου. Απλού δικαίου και ανταγωνιστικού. Με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξουν άμεσα ευκαιρίες για μείωση της ανεργίας, αύξηση της παραγωγής αλλά και της παραγωγικότητας των ήδη εργαζομένων και δημιουργία νέου πλούτου. Μόνο με την δημιουργία νέου πλούτου θα καταφέρουμε να διορθώσουμε όλες αυτές τις αδικίες.
Διότι καμία προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης δεν πρόκειται να αποδώσει καρπούς αν δεν συνοδευθεί από μια πολιτική που θα έχει σαφή ανθρωποκεντρική διάσταση. Πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν οι Άνθρωποι. Εκτός από την Ελλάδα υπάρχουν και οι Έλληνες.
Απαιτείται λοιπόν, μια νέα Εθνική Πολιτική Ανάπτυξης και Απασχόλησης. Απαιτείται μια νέα ισχυρή Κυβέρνηση που, με τη στήριξη των πολιτών, θα οδηγήσει τη χώρα στο δρόμο της εξόδου από την κρίση. Σε ένα νέο οικονομικό περιβάλλον στο οποίο η Ελλάδα θα μπορέσει να δώσει ελπίδα σους πολίτες της και να ανακτήσει την αξιοπιστία και το κύρος που της αρμόζει.
