Ο δωδεκάλογος της Νέας Δημοκρατίας για ασφάλεια – λαθρομετανάστευση

Μέχρι τώρα, για πολλές δεκαετίες, κυριαρχούσε η άποψη πως η Ασφάλεια αντιτίθεται στην Ελευθερία!

Αυτό οδήγησε τελικά να κυριαρχήσει ο Φόβος! Που είναι η κατάλυση της Ελευθερίας.

Το ξέρουν οι κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας. Το ξέρουν ιδιαίτερα οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα, αλλά και της Πλατείας Αμερικής, και της Κυψέλης και τόσων ακόμα ιστορικών γειτονιών. Και του υπόλοιπου Αττικής. Και της Παιανίας.

Το ξέρουν οι κάτοικοι της Πάτρας. Και της Θεσσαλονίκης. Και όλης της υπαίθρου.

Γιατί η έξαρση της εγκληματικότητας, λόγω απουσίας του κράτους, οδήγησε τους ανθρώπους στο φόβο. Στο γενικευμένο φόβο…

Τη νύχτα όταν κλειδώνονται στα σπίτια τους,και πάλι δεν νιώθουν ασφαλείς.

Αλλά και τη μέρα, όταν κυκλοφορούν, κάθε στιγμή μπορεί να πέσουν θύματα ληστείας.

Ιδιαίτερα οι πιο ηλικιωμένοι. Οι γυναίκες. Οι ανήμποροι. Τα παιδιά…

Μέχρι πριν λίγα χρόνια, κυριαρχούσε η άποψη πως η αστυνόμευση είναι, τάχα, «κακό πράγμα».

Και τώρα που έλειψε η αστυνόμευση, αποδείχθηκε ότι δεν «ανθίζει» η Ελευθερία, οργιάζει η εγκληματικότητα. Το απλό, αλλά και το οργανωμένο έγκλημα, το παραεμπόριο, η ατιμωρησία για κάθε είδους παραβατικές συμπεριφορές, τα ναρκωτικά, η ασυδοσία όλων και το δίκιο του ισχυρότερου. Ο «νόμος της ζούγκλας»!

 

Δεν μπορεί κανείς να είναι ελεύθερος, να νιώθει ελεύθερος, να πηγαίνει στη δουλειά του, να συναναστρέφεται τους φίλους του, να συζητά τις απόψεις του και να δημιουργεί, όταν φοβάται για τη μάνα του ή για τη γυναίκα του, που μένει πίσω στο σπίτι ή για τα παιδιά του που πηγαίνουν στο σχολείο, ή για τον εαυτό του, που μπορεί να του συμβεί ο,τιδήποτε, γιατί δεν υπάρχει κανείς να προστατέψει τα αγαπημένα του πρόσωπα και τον ίδιο, από την ασυδοσία και το έγκλημα. Που, καθώς μένουν ατιμώρητα, έχουν γίνει πια κομμάτι της καθημερινότητάς μας.

 

Η πολιτική διάσταση του προβλήματος είναι αυτή ακριβώς:

Ότι η Ασφάλεια του Πολίτη είναι προϋπόθεση της Ελευθερίας του!

Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά: η Οικονομική διάσταση:

Ότι χωρίς δημόσια ασφάλεια, δεν μπορεί να υπάρξει Ανάπτυξη.

Δεν μπορεί να λειτουργήσει η Αγορά – ανθίζει η μαύρη αγορά.

Δεν μπορεί να λειτουργήσει η Οικονομία – ανθίζει η παρά-οικονομία.

Δεν μπορεί να λειτουργήσει το Εμπόριο – λειτουργεί μόνο το λαθρεμπόριο.

Και ανθίζει το παραεμπόριο.

Δεν μπορεί να υπάρξει οργανωμένη παραγωγή!

Όταν όποιος θέλει κλείνει τα λιμάνια, όποτε θέλει…

Όταν όποιος θέλει παραλύει τους δρόμους κάθε μέρα…

Όταν όποιος θέλει κλείνει επιχειρήσεις, διώχνει επιχειρήσεις, ματαιώνει επενδύσεις, με μύρια όσα αστεία προσχήματα…

Όλα αυτά παραλύουν κάθε υγιή οικονομική δραστηριότητα. Και ακυρώνουν κάθε αναπτυξιακή προοπτική. Τελικά διώχνουν θέσεις εργασίας.

Και διώχνουν τα καλύτερα ταλέντα του τόπου στο εξωτερικό.

Αν θέλουμε Ανάπτυξη, λοιπόν, αν πραγματικά θέλουμε να φέρουμε επενδύσεις, να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, να υπάρξουν ευκαιρίες για τον τόπο, μέλλον για όλους και ιδιαίτερα για τους νέους, τότε πρέπει να πάρουμε την Ασφάλεια πολύ σοβαρά.

Να καταλάβουμε ότι η Ασφάλεια είναι η πιο θεμελιώδης προϋπόθεση Ανάπτυξης. Και να την αποκαταστήσουμε!

Να γίνουμε σύγχρονη Δημοκρατία.

Για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε και σύγχρονη Οικονομία.

 

Δεν χρειάζεται να σας πω τίποτε άλλο επ’ αυτού…

Καταλαβαίνετε πως ως τώρα, επί δεκαετίες, δεν ήταν «στραβός ο γιαλός».

Εμείς στραβά αρμενίζαμε!Η χώρα αρμένιζε στραβά.

Πηγαίναμε αντίθετα απ’ ό,τι όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Είχαμε υποβαθμίσει την Ασφάλεια. Είχαμε περίπου ενοχοποιήσει την Ασφάλεια.

Όπως και την Επιχειρηματικότητα. Όπως και την Ανταγωνιστικότητα. Όπως και τον Πατριωτισμό.            

Είχαμε ενοχοποιήσει όλα εκείνα που αποτελούν τις βασικές αξίες πάνω στις οποίες στηρίζονται όλες οι σύγχρονες κοινωνίες

Ήλθε ή ώρα, λοιπόν, να διαλύσουμε όλες αυτές τις στρεβλώσεις.

Να απενοχοποιήσουμε και να αποκαταστήσουμε τις αρχές που αποτελούν θεμέλιο για κάθε σύγχρονη κοινωνία. Και ιδιαίτερα την Ασφάλεια για την οποία μιλάμε σήμερα.

 

Το πρόγραμμά μας προβλέπει 12 βήματα – ένα δωδεκάλογο – μέτρων που μπορούν να γίνουν αμέσως μετά τις εκλογές και το επόμενο διάστημα. Για να αλλάξει όλη η εικόνα της χώρας. Για να αλλάξει το πόσο ασφαλής νιώθει ο κάθε πολίτης. Για να αλλάξει η ψυχολογία των πολιτών, αλλά και για να περιοριστεί ασφυκτικά η δράση των παρανόμων.

 

* Πρώτον,να αλλάξει η νομοθεσία, η ποινική μεταχείριση, αλλά και το δικονομικό πλαίσιο για τη σύλληψη και καταδίκη ενός κακοποιού. Να φέρουμε τους κανόνες που υπάρχουν παντού αλλού στην Ευρώπη! Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν κουκουλοφόροι που συλλαμβάνονται κατά τη διάρκεια ταραχών στην Αθήνα, βρίσκονται πάνω τους μολότοφ, οι ίδιοι στα δικαστήρια το αρνούνται, ισχυρίζονται ότι «περνούσαν τυχαία», και οι… αστυνομικοί τους τα «φόρτωσαν» κι αφήνονται ελεύθεροι λόγω αμφιβολιών!

Ύστερα από μερικούς μήνες, όταν κάποιοι ξαναπιάνονται υπό τις ίδιες συνθήκες σε άλλη πόλη, πάλι κουβαλώντας μολότοφ, πάλι ισχυρίζονται ότι ήταν «τυχαίοι περαστικοί» και τάχα τους τα «φόρτωσαν» οι αστυνομικοί και ξαναφήνονται ελεύθεροι.

Αυτό δικονομικά είναι απίθανο να συμβεί οπουδήποτε αλλού. Στην Ελλάδα όμως συμβαίνει!

Η φωτογράφηση κατά τη διάρκεια τέτοιων επεισοδίων, πρέπει να επιτρέπεται. Για να βιντεοσκοπηθεί και η δράση ενός τέτοιου ατόμου και η στιγμή της σύλληψης και η στιγμή της αποκάλυψης του προσώπου του. Όπως ακριβώς νομοθετημένα ισχύει παντού αλλού. Δεν μπορεί να έχει δικαίωμα καθένας να μαγνητοσκοπεί διαδηλώσεις για δικούς του λόγους, αλλά όχι η ίδια η αστυνομία κατ’ εντολήν και με τις εγγυήσεις των δικαστικών αρχών, για να παραπέμπει τους παραβάτες στη δικαιοσύνη.

Μεταξύ άλλων για να προστατευθεί και ο ίδιος ο κατηγορούμενος από κρούσματα αστυνομικής βίας. Αν γνωρίζει ο αστυνομικός ότι μαγνητοσκοπείται και το περιστατικό και η σύλληψη, θα «συγκρατηθεί» και ο ίδιος πολύ περισσότερο.

 

* Δεύτερον, χρήση μεθόδων αστυνόμευσης που δεν θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Η αντιμετώπιση βίαιων ατόμων, όπως το λεγόμενο «μαύρο μπλόκ» των διαδηλώσεων και οι ομάδες κουκουλοφόρων, είναι, από επιχειρησιακή άποψη, τελείως διαφορετικό πρόβλημα απ’ ό,τι όλοι οι υπόλοιποι διαδηλωτές, οι οποίοι είναι κατά κανόνα ήρεμοι.

Με τα βίαια άτομα, εκτός από τη καταγραφή της εικόνας, πρέπει να υπάρχει και τρόπος να τους «συγκρατήσει» η αστυνομία, να τους ηρεμήσει και να τους συλλάβει, χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή ούτε των ίδιων, ούτε βέβαια των αστυνομικών.

Το πρόβλημα το έχουν λύσει όλες σχεδόν οι άλλες αστυνομίες του κόσμου με υδροφόρα οχήματα εφοδιασμένα με ειδικό μηχάνημα εκτόξευσης νερού υπό πίεση. Αυτό μπορεί να επιτρέψει τη σύλληψη χωρίς χρήση βίας. Όπως γίνεται σε πολλές άλλες δημοκρατικές χώρες. Κι αυτό επίσης προστατεύει την ασφάλεια όλων, ιδιαίτερα των διαδηλωτών.

Ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει να εξουδετερώνονται αμέσως και επί τόπου οι φωτιές – από μολότοφ στους δρόμους, αλλά και οι εμπρησμοί κτιρίων – πριν πάρουν επικίνδυνες διαστάσεις.

Αν υπήρχαν τέτοια υδροφόρα οχήματα επί τόπου, δεν θα θρηνούσαμε τα θύματα της «Marfin»! Και δεν θα έμεναν ασύλληπτοι οι δράστες εγκληματίες…

 

* Τρίτον,να επανέλθει ο αστυνομικός στη γειτονιά. Με πεζή περιπολία, περισσότερα από ένα άτομα και με οχήματα. Για γρήγορη πρόσβαση σε σημεία όπου χρειάζεται να παρέμβει η αστυνομία. Αυτό σημαίνει τρία πράγματα:

— Πρώτον, να απελευθερωθεί η αστυνομία από γραφειοκρατικές εργασίες που δεν έχουν σχέση με την ασφάλεια, όπως η επίδοση κλήσεων κλπ. Έτσι θα απελευθερωθεί προσωπικό για ενεργό αστυνόμευση.

— Δεύτερο, να ενοποιηθούν τα μηχανοκίνητα σώματα της αστυνομίας, με εσωτερικό καταμερισμό ανάμεσά τους και με αλληλοκάλυψη. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρία σώματα: οι παλιοί ΖΗΤΑδες, η ΔΕΛΤΑ και η ΔΙΑΣ. Κάθε φορά που έρχεται ένας υπουργός δημιουργεί κι ένα καινούργιο σώμα, ενώ αποδυναμώνει τα προηγούμενα, χωρίς να τα καταργεί, αλλά και χωρίς να τα ενσωματώνει σε ενιαίο σχεδιασμό.

— Τρίτο, να υπάρξουν, ειδικά για τα μεγάλα αστικά κέντρα, ελικόπτερα της αστυνομίας με δυνατότητες βιντεοσκόπισης περιστατικών. Ώστε ο δράστης κάθε εγκληματικής πράξης, από ληστεία τράπεζας μέχρι τρομοκρατικής ενέργειας, να ξέρει ότι δύσκολα θα ξεφύγει, αφού θα καταγράφεται από ψηλά η διαφυγή του, θα βιντεοσκοπείται και θα καθοδηγούνται τα οχήματα στο έδαφος να τον καταδιώξουν. Όπως ακριβώς γίνεται στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, του εξωτερικού.

 

* Τέταρτον: να ενοποιηθούν και να ενισχυθούν οι διευθύνσεις κατά του οργανωμένου εγκλήματος, που συνήθως έχει πολλά «πρόσωπα», ασχολείται με πολλές και διαφορετικές έκνομες δραστηριότητες, ενώ η δίωξή του έχει ανατεθεί σε ξεχωριστές διευθύνσεις που δεν συντονίζονται και συχνά δεν συνεννοούνται μεταξύ τους.

Εδώ πρέπει να υπάρξει και αλλαγή των κανόνων εμπλοκής της αστυνομίας. Άλλους κανόνες εμπλοκής έχει ο αστυνομικός της γειτονιάς, άλλους αυτός που αποκαθιστά την τάξη στις διαδηλώσεις και εντελώς διαφορετικούς αυτός που διώκει τους εμπόρους ναρκωτικών ή τη διακίνηση πορνείας ή τα ποικίλα κυκλώματα «νονών» και εκβιαστών.

 

* Πέμπτον, να αλλάξει ολόκληρη η ποινική αντιμετώπιση. Αυτή τη στιγμή η κακώς εννοούμενη «επιείκεια» έχει οδηγήσει στην ατιμωρησία. Οφείλουμε να εξετάσουμε, ένα προς ένα, τα σοβαρά αδικήματα, ώστε όσοι κρίνονται ένοχοι να μένουν στη φυλακή για επαρκή χρόνο. ‘Όπως γίνεται σε άλλες ευνομούμενες δημοκρατίας.

Σήμερα, επειδή η κοινωνία γνωρίζει ότι θα «εισπράξουν» σχετικά μικρή ποινή και θα μείνουν στη φυλακή ακόμα λιγότερο, υπάρχει απροθυμία των μαρτύρων να καταθέσουν εναντίον τους. Γιατί οι μάρτυρες φοβούνται ότι σύντομα οι εγκληματίες θα είναι ελεύθεροι και θα εκδικηθούν όσους τους έβαλαν στη φυλακή.

Επίσης, να επεκταθεί το πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και στο χώρο ολόκληρου του οργανωμένου εγκλήματος, πέραν της τρομοκρατίας.

 

* Έκτον, να αποσυμφορηθούν οι φυλακές. Σήμερα, πολλοί απ’ όσους καταδικάζονται αφήνονται ελεύθεροι, γιατί δεν υπάρχει χώρος να εκτίσουν τις ποινές τους! Πρώτο βήμα, να απελαθούν οι αλλοδαποί κατάδικοι, που μπορούν να εκτίσουν τις ποινές τους στις χώρες προέλευσής τους, μετά από διακρατική συμφωνία υπό την αιγίδα και με τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ταυτόχρονα, να λειτουργήσουν αμέσως τα έτοιμα σωφρονιστικά καταστήματα, που υπάρχουν στην Ελλάδα, αλλά παραμένουν ανενεργά.

Και να αλλάξει ολόκληρος ο κώδικας των φυλακών. Με στόχο να σπάσουν τα κυκλώματα που τις ελέγχουν. Και να προστατευθούν, η ζωή και τα δικαιώματα των φυλακισμένων. Που σήμερα κινδυνεύουν από τους συγκρατουμένους τους. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Μαζί χρειάζονται και ειδικά μέτρα για να σπάσει το κύκλωμα της όποιας «συνδιαλλαγής» μεταξύ φυλάκων και φυλακισμένων.

 

* Έβδομο, να αντιμετωπιστεί και η λεγόμενη «χαμηλή εγκληματικότητα». Δεν είναι λιγότερο σοβαρή, αν και την έχουμε συνηθίσει περισσότερο, τη θεωρούμε κομμάτι της καθημερινότητάς μας και συχνά τείνουμε να την αγνοούμε.

Αλλά η χαμηλή εγκληματικότητα συχνά αποτελεί τον «προπομπό» της βαριάς. Για παράδειγμα, όταν μια ολόκληρη περιοχή καταλαμβάνεται από μεμονωμένους χρήστες ναρκωτικών, που μέρα-μεσημέρι παίρνουν τη δόση τους σε κοινή θέα, ή παρενοχλούν τους περαστικούς με οποιοδήποτε τρόπο, αυτό θα φέρει λίγο αργότερα μικρο-συμμορίες κι ύστερα οργανωμένες συμμορίες. Μέχρι που να γίνει όλη η περιοχή πλήρως ανεξέλεγκτη από τις Αρχές και ανυπόφορη για τους κατοίκους.   

Οι διαφορετικές βαθμίδες παραβατικής συμπεριφοράς θα αντιμετωπίζονται από διαφορετικές μονάδες της τάξης, με διαφορετικά μέσα και με διαφορετικούς κανόνες, αλλά η εξουδετέρωση της χαμηλής εγκληματικότητας δεν θα παραμεληθεί. Αυτό σημαίνει ότι θα απομακρυνθούν οι χρήστες ναρκωτικών από διάφορα σημεία των αστικών κέντρων, που σήμερα τα έχουν «καταλάβει».

Βέβαια, θα αντιμετωπίζονται ως άρρωστοι, γιατί είναι άρρωστοι! Αλλά δεν θα υπάρξει αποποινικοποίηση για τους μη εξαρτημένους χρήστες.

Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι πολύ συχνά οι χρήστες γίνονται «βαποράκια» για να εξασφαλίσουν τη δόση τους.

Η Πολιτεία έχει χρέος, όχι μόνο να φροντίσει ανθρώπους που νοσούν σοβαρά, αλλά και να τους εμποδίσει να μεταδώσουν την «πάθησή» τους σε άλλους, συνήθως ανήλικα παιδιά.

Αυτό το φαινόμενο έξω ή γύρω από σχολεία να τριγυρνάνε χρήστες, να πλησιάζουν μαθητές μετά το σχόλασμα και η αστυνομία να μην κάνει τίποτε, θα σταματήσει.

 

* Όγδοο, να υπάρξει δόγμα εσωτερικής ασφάλειας, που θα αρχίζει από τις απειλές κατά της δημόσιας ασφάλειας και την ιεράρχησή τους, μέχρι τους μηχανισμούς προληπτικής και κατασταλτικής αντιμετώπισής τους σε βάθος χρόνου. Από την τρομοκρατία – εγχώρια και εισαγόμενη, «τυφλή» ή «στοχευμένη» – μέχρι τις απαγωγές αθώων και τη δολοφονία τους για εμπορία οργάνων, ή το απλό έγκλημα. Όλα αυτά πρέπει να αντιμετωπίζονται πριν υπάρξουν και για να μην θρηνήσουμε θύματα. Εδώ πρέπει να φέρουμε στην Ελλάδα τα αντίστοιχα δόγματα εσωτερικής ασφαλείας της Ευρώπης. Προσαρμοσμένα στις δικές συνθήκες, ασφαλώς…

Να γίνουμε Ευρώπη και στο θέμα της Ασφάλειας!

    

* Ένατο, ερχόμαστε τώρα στη λαθρομετανάστευση, γιατί ως τώρα μιλήσαμε για την εγκληματικότητα γενικά. Οι λαθρομετανάστες δεν είναι απλώς «οικονομικοί μετανάστες». Είναι άτομα που μπήκαν στη χώρα παράνομα. Παραβίασαν, ήδη, τη νομοθεσία. Και, αν ανεχθούμε αυτή την παρανομία, ή την επιβραβεύσουμε ακόμα, νομιμοποιώντας την παρουσία τους ή δίνοντάς τους δικαιώματα να φέρουν και …συγγενείς τους, τότε μόνοι μας καταργούμε την έννομη τάξη στη χώρα μας. Και τους ενθαρρύνουμε να φέρουν κι άλλους.

Πρώτο βήμα η καλύτερη φύλαξη των συνόρων, ιδιαίτερα των χερσαίων συνόρων, απ’ όπου εισέρχονται καθημερινά πάνω από 300 άτομα πλέον. Μόνον από τον Έβρο…

Καλύτερη φύλαξη των συνόρων, σημαίνει και φυσικά εμπόδια (φράχτης) και χρήση τεχνολογίας (υπέρυθρες κάμερες που τους εντοπίζουν πριν έλθουν και ενημερώνουν, τόσο τις τουρκικές αρχές, όσο και τις δυνάμεις της FRONTEXκλπ.), αλλά και ενίσχυση της ευρωπαϊκής συνεργασίας και της δικαιοδοσίας της ίδιας της FRONTEX.

Σήμερα, τα «καραβάνια των απελπισμένων» περνάνε τα σύνορα κι ύστερα προωθούνται στην Αθήνα ή σε άλλες πόλεις μας, όπου στοιβάζονται κοντά σε άλλους συμπατριώτες τους και, στη συνέχεια, ασχολούνται με το παραεμπόριο, ή προσπαθούν να φύγουν παράνομα για άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Όπου, όταν συλλαμβάνονται, επιστρέφουν στην Ελλάδα. Και όχι στις χώρες προέλευσής τους (λόγω της Συμφωνίας Δουβλίνο-ΙΙ). 

 

* Δέκατο, η δημιουργία κέντρων φιλοξενίας- φύλαξης των λαθρομεταναστών, όπου θα διοχετεύονται σε πρώτη φάση όσοι καινούργιοι περνάνε τα σύνορα, κι όσοι συλλαμβάνονται για αδικήματα στις πόλεις. Αυτό που γίνεται σήμερα, να πιάνονται για μικρο-παραπτώματα, ή για σοβαρότερα εγκλήματα και να αφήνονται… ελεύθεροι για να τα επαναλάβουν, θα σταματήσει. Στα κέντρα φύλαξης, που θα δημιουργηθούν και θα συντηρούνται με κοινοτικά κονδύλια έξω από τον αστικό ιστό των πόλεων, θα οδηγούνται και θα παραμένουν ως τον μαζικό επαναπατρισμό τους, για διάστημα που δεν θα διαρκεί πάνω από τρείς μήνες. 

 

 

* Ενδέκατο, μεγάλη ευρωπαϊκή πρωτοβουλία από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, για να υπάρξει ενιαία πολιτική ασύλου και ενιαία πολιτική μαζικού επαναπατρισμού των λαθρομεταναστών. Αυτό είναι απαραίτητο γιατί πολλές από τις χώρες προέλευσής τους δεν τους δέχονται ή δεν τους αναγνωρίζουν ως δικούς τους υπηκόους. Χώρια που οι ίδιοι, πολλές φορές, καταστρέφουν τα επίσημα ταξειδιωτικά τους έγγραφα ή δεν διαθέτουν καθόλου ταξειδιωτικά έγγραφα!

Εδώ, λοιπόν, χρειάζεται η διπλωματική πίεση εκ μέρους ολόκληρης της Ευρώπης για να επαναπατρισθούν στις χώρες προέλευσής τους.

Όπως απαιτείται και η πίεση της Ευρώπης συνολικά. Ώστενα μην τους δίνουν διέξοδο οι «ενδιάμεσες χώρες» – όπως η Τουρκία – ώσπου να φθάσουν στα ευρωπαϊκά σύνορα. Δηλαδή στην Ελλάδα.

Πρέπει να ξεκαθαρίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τα πράγματα με την Τουρκία. Δεν μπορεί να κατηγορεί την Ελλάδα για την αθρώα εισροή λαθρομεταναστών, όταν γνωρίζει ότι τους στέλνει στην Ελλάδα, δηλαδή σε ευρωπαϊκό έδαφος, η Τουρκία. Κι εδώ υπάρχει ένα ισχυρό όπλο: να μπει επιτέλους ως όρος στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία…

Εδώ, επομένως, χρειάζεται η πολιτική πίεση και το βάρος ολόκληρης της Ευρώπης.

Για να επιτύχουμε τέτοιο συντονισμό και να φτάσουμε σύντομα σε ενιαία Ευρωπαϊκή πολιτική, έχω αρχίσει ήδη επαφές με ηγέτες – πρωθυπουργούς και Προέδρους – όλων των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου: Από την Πορτογαλία και την Ισπανία, μέχρι την Ιταλία και τη Μάλτα και την Κύπρο.

 

* Δωδέκατο, χτύπημα και στο παραεμπόριο, που είναι το κύριο μέσο με το οποίο προσπορίζονται τα προς το ζην, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομεταναστών.

Για την ακρίβεια, Πόλεμος στο παρά-εμπόριο», που σκοτώνει καθημερινά το νόμιμο εμπόριο. Για να πειστούν οι λαθρομετανάστες ότι δεν έχουν δυνατότητα να βγάζουν μεροκάματα. Οπότε θα αξιοποιήσουν ευκολότερα τα κίνητρα για τον οικειοθελή επαναπατρισμό τους.

Γενικά η διαδικασία ασύλου θα επισπευσθεί, ώστε να ξεκινήσει ο επαναπατρισμός άμεσα. Και θα σταματήσουν οι συνεχείς αιτιάσεις κατά της Ελλάδας στο εξωτερικό, πότε γιατί δεν τους δίνουμε άσυλο, πότε γιατί τους στοιβάζουμε υπό απάνθρωπες συνθήκες.

Στα κέντρα φύλαξης θα έχουν πολύ καλύτερες και ελεγχόμενες συνθήκες διαβίωσης. Ενώ σε ό,τι αφορά το άσυλο, θα εφαρμόζουμε τους κανόνες άλλων ευρωπαϊκών κρατών – που θα ζητήσουμε να γίνουν ενιαίοι για όλη την Ευρώπη –  και που είναι πολύ αυστηροί.

Όλα αυτά θα διευκολύνουν, από κάθε πλευρά, το μαζικό επαναπατρισμό τους.

 

Μαζί με την άμεση κατάργηση του Νόμου Ραγκούση, που κατέστησε την Ελλάδα μαγνήτη προσέλκυσης παράνομων μεταναστών, όλα αυτά τα μέτρα θα στείλουν πολύ σαφές και αποφασιστικό μήνυμα παντού: και εντός της χώρας, στους λαθρομετανάστες που βρίσκονται ήδη εδώ, και σε εκείνους που θέλουν να έλθουν στο μέλλον:

Οι μέρες της ασυδοσίας τελείωσαν! Όσοι έρχονται θα επαναπατρίζονται! Όσοι πιάνονται θα επαναπατρίζονται! Όσοι θέλουν να φύγουν μόνοι τους, θα ενισχύονται και θα ενθαρρύνονται. Κι όσοι περιμένουν να διαφύγουν προς τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες καλύτερα να το ξεχάσουν και να σκεφθούν κι εκείνοι τον επαναπατρισμό τους.

Επίσης, η υπόλοιπη Ευρώπη θα λάβει το μήνυμα ότι η Ελλάδα έπαψε να είναι «ξέφραγο αμπέλι» και ότι πρέπει να στηριχθεί,  ώστε να επαναπατρίσει τους λαθρομετανάστες της. Κι έτσι θα ενισχύσουμε την πολύτιμη ιδέα, ότι τα ελληνικά σύνορα είναι στην ουσία ευρωπαϊκά σύνορα.

 

Όλα αυτά τα μέτρα είναι άμεσα εφαρμόσιμα. Δεν κοστίζουν, γιατί καλύπτονται από κοινοτικά κονδύλια. Και υπάρχει η διάθεση των ευρωπαίων εταίρων μας να βοηθήσουν.

Έτσι θα πάρουμε πίσω τις πόλεις μας. Έτσι θα κάνουμε ξανά τις γειτονιές μας όπως πριν και καλύτερες.

Έτσι θα εμπεδώσουμε ξανά το αίσθημα ασφάλειας στους Έλληνες πολίτες. Ιδιαίτερα στους πιο αδύναμους. Που είναι και οι πιο ευάλωτοι.

Γιατί η ασφάλεια του Πολίτη έχει και διάσταση κοινωνικής δικαιοσύνης: Οι πιο εύποροι Έλληνες μένουν σε «ακριβότερες» γειτονιές, καλύτερα φυλασσόμενες περιοχές και πιο ασφαλή σπίτια.

Αυτοί θίγονται πολύ λιγότερο, μέχρι στιγμής, από την έκρηξη της εγκληματικότητας. Η οποία, όμως, πραγματικά κάνει τη ζωή εφιάλτη σε όλους τους υπόλοιπους. Και, ήδη, πλήττει τη μεσαία τάξη, σαν να μην της έφταναν τα υπόλοιπα πλήγματα από την οικονομική καθίζηση.

 

Το μέτωπο κατά της εγκληματικότητας και της λαθρομετανάστευσης, τέλος, έχει σήμερα πρόσθετη επικαιρότητα για δύο ακόμα λόγους:

 

— Πρώτον διότι έχουμε αληθινή έξαρση το τελευταίο διάστημα με αλλεπάλληλα φαινόμενα δολοφονιών, ληστειών, απαγωγών και αυτοδικίας.

Αν δεν κάνουμε κάτι άμεσα, πολύ σύντομα θα χαθεί ο έλεγχος. Κι αν χαθεί ο έλεγχος σε τέτοια θέματα, δεν ανακτάται εύκολα.

Ανησυχούμε σοβαρά από την εμφάνιση κρουσμάτων αυτοδικίας. Γιατί, όταν αρχίσουν, δεν σταματάνε. Γενικεύονται!

Προφανώς, σήμερα η κοινή γνώμη έχει πάρει το μέρος του νεαρού που σκότωσε αυτόν που μπήκε να ληστέψει τη μητέρα του. Αύριο, όμως, τα πράγματα θα είναι λιγότερο απλά: Θα υπάρχουν αυτοδικίες «επί δικαίων και αδίκων»! Κι αν ξεκινήσει ο φαύλος κύκλος του αίματος, θα είναι όλο και πιο δύσκολο να σταματήσει. Αυτό δεν θα το επιτρέψουμε!

Αν το κράτος είναι «απόν», τίποτε δεν μπορεί να εμποδίσει να υπάρξουν κρούσματα αυτοδικίας. Πρέπει να πείσουμε τους πολίτες ότι η ασφάλειά τους θα είναι στο εξής η υψίστη προτεραιότητα της Πολιτείας. Και αυτό άμεσα πρέπει να το δείξουμε, γιατί τα πράγματα έχουν ήδη φτάσει σε οριακό σημείο.

 

— Ο δεύτερος λόγος που καθιστά επίκαιρη όλη αυτή τη συζήτηση είναι το γεγονός ότι ένα κόμμα σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ, ζητά την ψήφο του Ελληνικού λαού, για να κάνει τα ακριβώς αντίθετα απ’ αυτά που έχει ανάγκη η Ελληνική κοινωνία:

 

* Αντί να ενισχύσει την αστυνομία, υπόσχεται τον… αφοπλισμό της αστυνομίας! Και μάλιστα σε μια κοινωνία όπου κυκλοφορούν δεκάδες χιλιάδες κακοποιοί οπλισμένοι με πυροβόλα όπλα, ακόμα και με Καλάσνικοφ, ενώ υπάρχουν και πολίτες που εμφανίζονται έτοιμοι να πάρουν το νόμο στα χέρια τους. Αυτή η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσει σε αυτό ακριβώς, που πρέπει να αποφύγουμε: σε γενίκευση κρουσμάτων αυτοδικίας.

 

* Αντί να περιορίσει τους λαθρομετανάστες, υπόσχεται να τους βοηθήσει να… φέρουν και τις οικογένειές τους! Δηλαδή να πενταπλασιαστεί ο αριθμός τους!

 

* Αντί να τους στείλει πίσω στις πατρίδες τους, υπόσχεται να τους δώσει έγγραφα να συνεχίσουν στην υπόλοιπη Ευρώπη! Αυτό θα οδηγήσει τους εταίρους μας να αποβάλουν την Ελλάδα από τη Συνθήκη του Σένγκεν. Δηλαδή να βγει η Ελλάδα από τον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο.

Με αποκορύφωμα ότι, αντί να βοηθήσουν την πρόσβαση των λαθρομεταναστών στην Ευρώπη, θα εμποδίσουν και την πρόσβαση των Ελλήνων πολιτών στην υπόλοιπη Ευρώπη! Δηλαδή, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ θα χορηγεί ταξειδιωτικά έγγραφα στους λαθρομετανάστες, οι Έλληνες θα γίνουν δεύτερης κατηγορίας Ευρωπαίοι και θα ταξιδεύουν ξανά με διαβατήρια!

Φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μόνο σκοπό να οδηγήσει την Ελλάδα έξω από το ευρώ. Κάνει τα πάντα, να βγει η Ελλάδα και από τον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο του Σένγκεν!

 

* Όσους λαθρομετανάστες δεν φύγουν, υπόσχεται να τους δώσει άσυλο στην Ελλάδα. Με ευκολία αδιανόητη για οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα!

 

* Επιπλέον, θα τους προσφέρει και επίδομα ανεργίας! Ενώ πολλοί απ’ αυτούς ασχολούνται με το παραεμπόριο και διαλύουν την ελληνική οικονομία, δηλώνουν «άνεργοι» κι έτσι θα τους… επιδοτούμε κι από πάνω!

 

* Και φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του με όλα τα μέτρα που ήδη παρουσιάσαμε, και για τον έλεγχο της εγκληματικότητας και για την απομάκρυνση των λαθρομεταναστών.

Είναι αντίθετοι στην αποκάλυψη των κουκουλοφόρων, αφού έχουν κατηγορηθεί – και μάλιστα από άλλο κόμμα της Αριστεράς – ότι «χάιδευαν» τους κουκουλοφόρους!

Μιλάνε για «ανθρωπιά», αλλά συντηρούν και ενθαρρύνουν ό,τι πιο απάνθρωπο έχει συμβεί στην Ελλάδα – και στους Έλληνες και στους άτυχους που μπαίνουν παράνομα και στοιβάζονται εδώ υπό τις χειρότερες συνθήκες.

 

Η Ελλάδα έχει υποστεί, τα τελευταία χρόνια,αληθινή  εισβολή!

Κάποιοι την ανέχθηκαν. Κάποιοι, ακόμα και σήμερα, την υποθάλπουν και την ενισχύουν.

Εμείς θα τη σταματήσουμε!

Όπως θα αναχαιτίσουμε και όλο αυτό το κύμα εγκληματικότητας, που είναι εικόνα κοινωνικής διάλυσης και παρακμής.

Όλα αυτά θα τα κάνουμε με δημοκρατικούς κανόνες και με ευρωπαϊκή στήριξη.

Την Ευρώπη τη χρειαζόμαστε και την έχουμε μαζί μας στην υπόθεση της Ασφάλειας. Γιατί η Ευρώπη τα έχει λύσει τα θέματα αυτά. Τουλάχιστον πολύ περισσότερο απ’ όσο εμείς. Γιατί η Ευρώπη έχει αντιληφθεί ότι χωρίς Ασφάλεια δεν μπορεί να υπάρξει, ούτε Δημοκρατία, ούτε Ανάπτυξη. Και γιατί η Ευρώπη μπορεί να μας βοηθήσει και σε ζητήματα επαναπατρισμού, ρίχνοντας το βάρος της υπέρ της Ελλάδας και των άλλων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Φτάνει να μείνουμε μέσα στην Ευρώπη.

Η Ασφάλεια είναι πρόβλημα Δημοκρατίας και μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο στο πλαίσιο της Δημοκρατίας, αλλά και της Ευρώπης.

Γιατί κανένα πρόσχημα δεν δικαιολογεί την κατάλυση της Δημοκρατίας.

Και τίποτε δεν υπονομεύει τη Δημοκρατία όσο η υπονόμευση της Ασφάλειας του πολίτη, της ίδιας της νομιμότητας και της κοινωνικής συνοχής.

Ξέρουμε ότι σε αυτό έχουμε την πλήρη στήριξη της υπόλοιπης Ευρώπης.

Κι είμαστε βέβαιοι ότι θα το πετύχουμε, αν έχουμε τη στήριξη της ελληνικής κοινωνίας.

Την επόμενη Κυριακή ζητούμε και διεκδικούμε ακριβώς αυτό:

Τη στήριξη της ελληνικής κοινωνίας, για να γίνει η Ελλάδα ευνομούμενη χώρα, με Ασφάλεια και Ελευθερία.

Γιατί αυτό είναι το κυρίαρχο συστατικό που συνδέεται

* Και με την Ανάπτυξη  της Χώρας.

* Και με την ενίσχυση της Δημοκρατίας.

* Και με τη διασφάλιση της Ευρωπαϊκής Προοπτικής.