Απάντηση σε επίκαιρη ερώτηση σχετικά με τη θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης για την Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συνεργασία
Πρωτολογία
Αγαπητέ συνάδελφε, ευχαριστώ πάρα πολύ για την ερώτησή σας, γιατί είναι για μένα μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία να μιλήσω για το έργο που κάνει η Ελληνική Προεδρία, λίγες μόνο ώρες πριν αρχίσει σήμερα το απόγευμα στην Αθήνα η Σύνοδος του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικού Εμπορίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο έχει και την αρμοδιότητα για την εν λόγω συμφωνία και στο οποίο έχω την τιμή να προεδρεύω αυτό το εξάμηνο.
Πραγματικά, όχι μόνο δεν υπάρχει σιωπή από την Αθήνα, αλλά αντίθετα βρισκόμαστε μπροστά στις εξελίξεις. Η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ αποτελεί μία από τις επίσημες προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας. Είναι ένα θέμα το οποίο συζητήθηκε και στο Ζάππειο Μέγαρο κατά την τελετή έναρξης της Ελληνικής Προεδρίας, στην κοινή συνεδρίαση του ελληνικού Υπουργικού Συμβουλίου με το Κολλέγιο των Ευρωπαίων Επιτρόπων.
Στην Ελλάδα, φυσικά, θα βρίσκεται στο πλαίσιο του συμβουλίου και ο αρμόδιος Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο κ. Κάρελ ντε Χουχτ, ο οποίος σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας έχει την ευθύνη για την διαπραγμάτευση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο της κοινής εμπορικής πολιτικής.
Η Ελλάδα φυσικά και θέτει προτεραιότητες σε αυτήν τη συμφωνία. Κατ’ αρχάς να τονίσω ότι είναι μία συμφωνία, η οποία αναμένεται να έχει πολύ σημαντικά οφέλη για την ευρωπαϊκή οικονομία. Υπολογίζεται ότι η συμφωνία θα βοηθήσει την ευρωπαϊκή οικονομία να αυξηθεί, με οικονομική ανάπτυξη κατά 120 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ η αμερικάνικη οικονομία κατά 90 δισεκατομμύρια.
Προβλέπεται η αύξηση του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, ως αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας, να είναι περίπου στο 0,5%-1% όταν υλοποιηθεί πλήρως, το οποίο έχει υπολογιστεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να σημαίνει 545 ευρώ ανά έτος για την κάθε οικογένεια.
Άρα, είναι σημαντικό για μια οικονομία όπως η ελληνική, που η εξωστρέφεια αποτελεί τη βασική αιχμή της προσπάθειας ανάκαμψης από την κρίση, να ενισχύσουμε τις εμπορικές συμφωνίες.
Ένα πολύ μεγάλο θέμα που η Ελλάδα θέτει ως βασικό θέμα συζήτησης στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αύριο στο Ζάππειο Μέγαρο, αποτελεί και βασικό μέρος της συμφωνίας ΗΠΑ-Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι η προστασία των προϊόντων ονομασίας προέλευσης και η προστασία των προϊόντων γεωγραφικής ένδειξης.
Είναι ενδιαφέρον που κάναμε μια συζήτηση με μια επίκαιρη επερώτηση πριν από δύο εβδομάδες στη Βουλή και θυμάμαι ότι είχατε μιλήσει, κύριε συνάδελφε, και είχα μιλήσει και εγώ. Μιλήσαμε για τη συμφωνία με τον Καναδά. Τότε είχα πει ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ελληνικών εξαγωγών προϊόντων ΠΟΠ είναι μόνο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μόνο μέσα στις χώρες που έχουμε συμφωνίες. Όπου η Ελλάδα δεν έχει εμπορική συμφωνία, δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει σημαντικές εξαγωγές.
Βλέπω τον Καναδά για παράδειγμα. Στην τελευταία ενημέρωση που είχα από το γραφείο του οικονομικού ακολούθου μας στην Οτάβα, η Ελλάδα είναι εντός των ποσοστώσεων που μας δίνει ο Καναδάς για τη φέτα, δεν καταφέραμε να πουλήσουμε περισσότερο. Και χάρη στην εμπορική συμφωνία με τον Καναδά παραδείγματος χάριν, θα διπλασιαστεί η ποσότητα των ελληνικών προϊόντων που θα μπαίνουν αδασμολόγητα στον Καναδά. Άρα, είναι πολύ σημαντικές αυτές οι συμφωνίες.
Η Ελλάδα και ως Προεδρεύουσα χώρα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πρωτεργάτης στη συζήτηση. Έχουμε καταφέρει να εντάξουμε βασικές ελληνικές θέσεις στη διαπραγματευτική εντολή που έχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και φυσικά μαζί με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο παράλληλα με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει τη συναρμοδιότητα της τελικής κύρωσης, θα λάβει τις τελικές συμφωνίες όταν εν ευθέτω χρόνω αυτή η συμφωνία ωριμάσει. Το ίδιο θα κάνουν και στην Αμερική τα αντίστοιχα όργανα του Κογκρέσου.
Η Επιτροπή Εξωτερικού Εμπορίου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θέλω να σας πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι έχει ήδη ένα πολύ σημαντικό ρόλο και έχει βάλει πολύ δυνατές θέσεις, τις οποίες στηρίζει και η Ελλάδα για την εμπορική συμφωνία, ότι μία συμφωνία χωρίς την προστασία των ΠΟΠ δεν θα είναι ανεκτή από εμάς, θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που συμφωνεί η Ελλάδα.
Και θα χαρώ να μου δοθεί η δυνατότητα –το έχω πει πολλές φορές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι- στην αρμόδια Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου –όπου είμαι πάντα στη διάθεσή σας- να σας ενημερώσω για οποιοδήποτε θέμα τεχνικότερης φύσεως απ’ ό,τι ίσως απασχολεί την Ολομέλεια και μέσα στα τρία λεπτά που δίνει ο χρόνος.
Σας ευχαριστώ.
Δευτερολογία
Έχω ενθουσιασμό για τα αποτελέσματα που αυτή η συμφωνία μπορεί να δώσει στην ευρωπαϊκή οικονομία. Συμφωνώ, όμως, μαζί σας ότι είναι μια πολύ μεγάλη και δύσκολη μάχη. Και αυτήν τη μάχη τη δίνουμε ήδη δεκαοκτώ μήνες σε κάθε ευκαιρία, για να ανοίξουμε αγορές για τα ελληνικά προϊόντα, να κερδίσουμε για τις ελληνικές επιχειρήσεις, παραχωρώντας τα ελάχιστα σε αντάλλαγμα. Όπως έγινε –και εξήγησα συγκεκριμένα- με τη συμφωνία με τον Καναδά.
Υπάρχει μια παραφιλολογία για τα εργασιακά και το περιβάλλον. Λέω, παραφιλολογία, γιατί σε κανένα σημείο της διαπραγμάτευσης δεν έχει τεθεί κανένα θέμα ελαστικοποίησης των αυστηρών όρων που και η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν στους εν λόγω κλάδους.
Αυτό που έχει τεθεί είναι το θέμα της ρυθμιστικής ισοδυναμίας το οποίο είναι ένα λογικό θέμα που συζητάνε βέβαια οι ειδικοί, και το οποίο τι σημαίνει πολύ απλά; Αν ένα αυτοκίνητο, για παράδειγμα, παραχθεί στην Ευρώπη και ελεγχθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Πιστοποίησης δεν σημαίνει ότι είναι ήδη κατάλληλο για την αμερικανική αγορά; Δηλαδή, να μην έχουμε παράλληλες διαδικασίες. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα βρούμε τον λιγότερο κοινό παρονομαστή. Σημαίνει ότι τα εργασιακά και το περιβάλλον αποτελούν σημαντικό παράγοντα γι’ αυτήν τη Συμφωνία και έχει ξεκαθαριστεί απ’ όλους τους συμμετέχοντες στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ότι δεν θα δεχθούμε εκπτώσεις, αλλά και κανείς δεν έχει ζητήσει εκπτώσεις.
Ως προς τη διαφάνεια, που είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα, θα ήθελα να σας πω ότι αύριο το πρωί στην Αθήνα, στο Ζάππειο Μέγαρο στις 08.30΄ θα ανοίξουμε το Συμβούλιο Υπουργών -αυτό είναι πολύ σπάνιο- και θα έχουμε και τηλεοπτική κάλυψη ανοικτής συζήτησης. Έχουμε καλέσει εκπροσώπους και της ευρωπαϊκής και της αμερικανικής επιχειρηματικής κοινότητας να μιλήσουν δημόσια για τη συμφωνία.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά από κάθε γύρο διαπραγματεύσεων κάνει εμπεριστατωμένη ενημέρωση στους εκπροσώπους των παραγωγικών φορέων, στους εκπροσώπους των εργαζομένων, στις περιβαλλοντικές οργανώσεις, στις ΜΚΟ. Σε οποιονδήποτε έχει σχέση και επηρεάζεται απ’ αυτήν τη συμφωνία γίνεται εμπεριστατωμένη ενημέρωση. Φυσικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενημερώνονται σε πολύ τακτά χρονικά διαστήματα.
Πάντως, κλείνοντας θέλω να πω δύο πράγματα. Να πω για χιλιοστή φορά για τα ΠΟΠ ότι σήμερα δεν υπάρχουν ΠΟΠ στην Αμερική. Σήμερα η Αμερική δεν αναγνωρίζει την έννοια των ΠΟΠ. Άρα, η Ευρώπη δεν μπορεί να παραχωρήσει διότι δεν έχει τίποτα. Διεκδικεί και είναι απαραίτητο και πρωταρχική μας θέση ότι πρέπει να πετύχουμε παραχωρήσεις, αλλά να ξέρετε από πού ξεκινάμε. Ξεκινάμε από ένα περιβάλλον που τα ΠΟΠ δεν αναγνωρίζονται, δεν προστατεύονται. Τα ΠΟΠ είναι ευρωπαϊκή πρωτοβουλία, κατοχυρωμένη εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναγνωρισμένη από τις ευρωπαϊκές αποφάσεις και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το δικό μας έδαφος.
Το τελευταίο και πολύ σημαντικό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -και θα κλείσω με αυτό- είναι το θέμα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Έχει αποδειχθεί στην πράξη και με ακαδημαϊκές μελέτες ότι οι μεγάλες πολυεθνικές είναι αυτές που μπορούν καλύτερα να αντεπεξέλθουν στα πολύπλοκα ρυθμιστικά πλαίσια. Όταν υπάρχουν δύσκολοι, αυστηροί κανόνες, γραφειοκρατία, εμπόδια, κείμενα από χώρα σε χώρα η πολυεθνική δεν έχει πρόβλημα διότι έχει εξειδικευμένο προσωπικό, έχει μεγάλες ποσότητες προϊόντων που διακινεί και τα καταφέρνει. Ο μικρομεσαίος είναι αυτός που δεν μπορεί να εξάγει όταν είναι πολύπλοκες οι διαδικασίες. Η πρόσβαση, λοιπόν, στην αμερικανική αγορά –όταν ανοίγουμε τις αγορές- με χαμηλότερες δασμολογικές επιβαρύνσεις αλλά και με λιγότερα τεχνοκρατικά εμπόδια δεν θα ωφελήσει τις μεγάλες επιχειρήσεις. Οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι ήδη εκεί, ήδη εξάγουν. Υπάρχει μεγάλη ευρωπαϊκή επιχείρηση που δεν είναι στην Αμερική; Υπάρχει μεγάλη αμερικάνικη πολυεθνική που δεν είναι στην Ευρώπη σήμερα; Η ευκαιρία είναι για τους μικρομεσαίους και η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας –δεν θα βαρεθώ ποτέ να το λέω- είναι οι μικρομεσαίοι.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.