Απάντηση Νότη Μηταράκη σε επίκαιρη επερώτηση της ΔΗΜΑΡ σχετικά με την ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας
Πρωτολογία Νότη Μηταράκη:
“Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να ευχαριστήσω κατ’ αρχήν τους συναδέλφους της Δημοκρατικής Αριστεράς, που με την εποικοδομητική επερώτησή τους μας έδωσαν την ευκαιρία να συζητήσουμε σε αυτή την Αίθουσα ένα από τα μεγαλύτερα θέματα που απασχολούν τη χώρα, την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Συμμερίζομαι ότι έχουμε μια κοινή αγωνία. Και για κάποιο διάστημα δουλέψαμε και μαζί στο πλαίσιο μιας Κυβέρνησης, για να πετύχουμε να παραμείνει η χώρα μας στο ευρώ και να ξαναπατήσουμε στα πόδια μας και να κοιτάξουμε με αισιοδοξία στο μέλλον.
Είναι δεδομένο ότι η κατάσταση αυτή τη στιγμή στην ελληνική κοινωνία είναι υπερβολικά δύσκολη. Το αναγνωρίζουμε όλοι, το βλέπουμε όλοι. Η ανεργία στο 27% δεν κάνει κανέναν περήφανο. Και πρωταρχική προτεραιότητα πλέον των πάντων πρέπει να είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Ναι, αυτό απαιτεί και μακροχρόνιες δράσεις. Και ακούστηκαν συγκεκριμένες σκέψεις στην Αίθουσα, παραδείγματος χάρη για την παιδεία. Και όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό, όπως λένε οι ειδικοί, ξεκινάει από το δημοτικό και αποδίδει σε δέκα-είκοσι χρόνια. Όπως και για το δημογραφικό, ένα θέμα το οποίο δεν συζητάμε αρκετά, αλλά επηρεάζει το μέλλον αυτού του τόπου. Αλλά και αυτό απαιτεί δέκα και είκοσι χρόνια.
Είπε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς ότι είμαστε σε έκτακτες καταστάσεις. Πράγματι, είμαστε σε μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, το οποίο σημαίνει ότι αυτό που προτείνουμε πρέπει να μπορούμε να το εφαρμόσουμε σήμερα, να μπορούμε να το χρηματοδοτήσουμε σήμερα και να μπορεί να έχει αποτέλεσμα τους επόμενους έξι, δώδεκα, έστω δεκαοκτώ μήνες.
Ρωτήθηκε αν η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει την κρίση με σχέδιο. Ξεκινήσαμε τον Ιούνιο του 2012 κινούμενοι πάνω σε πέντε άξονες, σε πέντε πυλώνες πολιτικής ανάπτυξης.
Το πρώτο ήταν η δημοσιονομική ασφάλεια, να διαβεβαιώσουμε τη διεθνή κοινότητα, να εξασφαλίσουμε την παραμονή μας στο κοινό νόμισμα. Γιατί η ανάπτυξη της οικονομίας απαιτεί επενδύσεις, οι επενδύσεις απαιτούν επενδυτές και κανείς δεν επενδύει ευρώ σήμερα, αν δεν ξέρει ότι σε πέντε, δέκα, δεκαπέντε χρόνια η επένδυσή του θα είναι πάλι στο ευρώ.
Ο δεύτερος πυλώνας ήταν η ρευστότητα. Και ο Υπουργός Ανάπτυξης στην ομιλία του μίλησε συγκεκριμένα, με νούμερα, για το 118% υπεραπορρόφησης του ΕΣΠΑ, για το 100% απορρόφησης του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων το 2013, για ένα Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που αυξάνει το 2014 σε σχέση με το 2013. Μιλήσαμε για νέα εργαλεία που δημιουργήσαμε, που δεν υπήρχαν, όπως η ενίσχυση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, όπως η δημιουργία του νέου Αναπτυξιακού Ταμείου, συγκεκριμένα εργαλεία, που έρχονται επιπρόσθετα στην ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος να βοηθήσουν μια οικονομία, που ακόμα βέβαια διψάει για ρευστότητα. Και απαιτείται τελικά να γυρίσουν περισσότερες καταθέσεις, για να έχουμε ρευστότητα στην αγορά, το οποίο απαιτεί πολιτική σταθερότητα, το οποίο είναι και ο στόχος της Κυβέρνησης για την ολοκλήρωση της τετραετίας.
Το τρίτο πάρα πολύ σημαντικό είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές, για να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα του τόπου. Και μιλώντας μετά για τα αποτελέσματα, θα είμαι συγκεκριμένος.
Ο τέταρτος πυλώνας ήταν ο επενδυτικός νόμος, η αλλαγή του ρυθμιστικού πλαισίου, το οποίο ψηφίσαμε μαζί, με το νόμο 4946 του Απριλίου του 2013. Και θα σας μιλήσω σήμερα για τα αποτελέσματα.
Και το πέμπτο είναι οι καταλύτες ανάπτυξης. Το Δημόσιο εξακολουθεί να έχει έναν σημαντικό ρόλο να παίξει, όχι όπως στο παρελθόν, δανειζόμενο από τα εγγόνια μας, για να μοιράσει σε μας, αλλά χρησιμοποιώντας τα δικά του περιουσιακά στοιχεία, μέσω των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, το οποίο επίσης θα αναφέρω, και των ιδιωτικοποιήσεων, τις οποίες επίσης θα αναφέρω, για να δημιουργήσουν ανάπτυξη στην ελληνική οικονομία.
Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο, το ανέφερα. Το σχέδιο στηρίχθηκε σε αυτούς τους πέντε πυλώνες. Το αποτέλεσμα: Το 2012 ανακτήσαμε την εμπιστοσύνη, εξασφαλίσαμε την παραμονή της χώρας στο κοινό νόμισμα. Το 2013 πατάμε στα πόδια μας. Τα διπλά ελλείμματα του παρελθόντος γίνονται τα διπλά πλεονάσματα του 2013. Το έλλειμμα της Κυβέρνησης γίνεται πρωτογενές πλεόνασμα. Δηλαδή για πρώτη φορά ζούμε με αυτά που παράγουμε. Και δεύτερον εξάγουμε περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες απ’ όσα εισάγουμε, δηλαδή ξαναγινόμαστε ανταγωνιστικοί.
Και αυτά τα δύο διπλά πλεονάσματα μαζί δημιουργούν μια αισιοδοξία για τα επόμενα χρόνια βιώσιμης πλέον ανάπτυξης. Το 2014 η χώρα μας επιστρέφει μετά από την πρωτόγνωρη, πρωτοφανή, σκληρή εξαετή ύφεση σε ανάπτυξη. Ακούστηκε πριν ότι έχουμε μια ύφεση στο μέγεθος της μεγάλης ύφεσης που έζησαν προπολεμικά οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό είναι αλήθεια. Το θέμα είναι ότι πλέον βγαίνουμε από αυτό. Το δεύτερο εξάμηνο του 2013 ήδη για πρώτη φορά η ύφεση είναι λιγότερη από ό,τι περιμέναμε και το πλεόνασμα ήταν μεγαλύτερο από ό,τι περιμένουμε.
Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: Πρώτον, ότι μπορεί να δοθεί ένα μέρισμα στην κοινωνία το 70% του πρωτογενούς πλεονάσματος που δημιουργήθηκε, μέρισμα στον ελληνικό λαό για τις πολύ μεγάλες θυσίες. Και δεύτερον, να αναμένουμε σύμφωνα με την απόφαση του Eurogroupτου Νοεμβρίου του 2012 την περαιτέρω απομείωση του ελληνικού χρέους όχι με ψευτοπαλληκαρισμούς, αλλά με μια ουσιαστική προσπάθεια η οποία συγκεκριμένα αποδίδει.
Τέθηκε το ερώτημα από κάποιους ομιλητές να βρούμε πόρους, λες και αυτό είναι το απλό. Ξεκινάμε ανάποδα. Λέμε μερικές φορές ότι ας φτιάξουμε ένα μεγαλόπνοο σχέδιο και μετά το εύκολο είναι να βρούμε τους πόρους να το χρηματοδοτήσουμε. Συμβαίνει το ανάποδο. Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η έλλειψη πόρων και για το κράτος και για τον ιδιωτικό τομέα και αυτό μας οδήγησε στα μνημόνια. Έξοδος από τα μνημόνια θα σημαίνει όταν μπορεί και το κράτος και ο ιδιωτικός τομέας να βρει νέους πόρους. Αυτό απαιτεί εξωστρέφεια, επενδύσεις, εξαγωγές, τουρισμό.
Σύμφωνα με τη δικιά μας σκέψη, με τη δικιά μας ιδεολογία η ανάπτυξη θα έρθει από τον ιδιωτικό τομέα. Το κράτος έχει το ρόλο του ρυθμιστή, έχει το ρόλο να ρυθμίζει και να απορρυθμίζει, όπως είπε ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος, και να στοχεύει τα κίνητρα. Το καινούργιο ΕΣΠΑ 2014 – 2020 δεν στηρίχθηκε στην επιθυμία του κάθε κρατικού λειτουργού ή του κάθε Υφυπουργού ή Υπουργού, στηρίχθηκε για πρώτη φορά με μια τόσο οργανωμένη προσπάθεια αναδεικνύοντας οκτώ κλάδους της οικονομίας όπου έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα. Πλέον στοχεύουμε τα εργαλεία που έχουμε, τους ευρωπαϊκούς πόρους που πλέον μπορούμε και απορροφούμε σε αυτούς τους σημαντικούς κλάδους.
Από το ΣΥΡΙΖΑ ως συνήθως δεν ακούσαμε τίποτα. Ακούσαμε για ένα εθνικό σχέδιο το οποίο ουδέποτε προτάθηκε με συγκεκριμένες δράσεις και σημερινή χρηματοδότηση. Τι κάνω σήμερα και πώς πληρώνω αυτό σήμερα;
Εγώ ακόμα δεν το έχω ακούσει αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Μιλάνε για πόρους, μιλάνε για χρέος, ενώ εδώ έχουμε μια πολιτική που φέρνει πόρους και απομειώνει χρέος. Όπου η Κυβέρνηση βλέπει επενδυτές ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει κορμοράνους. Μεγάλες επενδύσεις που μπορούν να γίνουν σε αυτόν τον τόπο διώχθηκαν στο παρελθόν, αλλά αυτό πλέον δεν ισχύει. Δεν μας φοβίζει πλέον η έννοια του πολιτικού κόστους, όπως δεν μας φοβίζει η έννοια του πολιτικού κόστους στα θέματα διαπλοκής που ανέφερε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι οξύμωρο ο ΣΥΡΙΖΑ να λέει να πάνε οι τράπεζες πάλι στο δημόσιο και από την άλλη να καταγγέλλει πως όχι τώρα, από το 1830, από την ανεξαρτησία, από τη συνθήκη του Λονδίνου το δημόσιο διαχειρίστηκε την περιουσία του εγκαταλελειμμένη, χαμένη, καταπατημένη.
Πάντως, είναι πολύ σημαντικό που στέλνουμε ένα μήνυμα στον ελληνικό λαό ότι πλέον δεν υπάρχουν ιερές αγελάδες, μεγάλα ονόματα τα οποία είναι πέρα από το χέρι του νόμου. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί η οικονομική ανάπτυξη πρέπει να συνδυαστεί με το αίσθημα ασφάλειας, εφαρμογή του νόμου -δεν υπάρχουν πλέον «Βίλα Αμαλία» και τέτοια φαινόμενα- και τρίτον κοινωνική δικαιοσύνη.
Μιλώντας για επενδύσεις, σε δεκαοκτώ μήνες μπορούμε συγκεκριμένα με ονοματεπώνυμο να μιλήσουμε για 12 δισεκατομμύρια ευρώ προσέλκυση επενδύσεων, 1,5 δισεκατομμύριο τα έργα του fasttrack, 1,5 δισεκατομμύριο η μεγαλύτερη επένδυση στη νοτιοανατολική Ευρώπη, ο αγωγός φυσικού αερίου ΤΑP, 12.000 θέσεις εργασίας που θα υλοποιηθούν τα επόμενα τρία χρόνια, 1,8 δισεκατομμύρια δεκατέσσερα νέα έργα συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, 4 δισεκατομμύρια άμεση προσέλκυση πόρων για επενδύσεις, εξαγορές, συγχωνεύσεις και στο Χρηματιστήριο Αθηνών από ξένους επενδυτές, 2 δισεκατομμύρια νέα έργα προτάθηκαν στον αναπτυξιακό νόμο, 3 δισεκατομμύρια ιδιωτικοποιήσεις.
Μια που μιλάμε, όμως, για τον αναπτυξιακό νόμο, το 2013 τι είχαμε; Είχαμε 20% αύξηση στις ολοκληρώσεις, 20% αύξηση βλέπουμε στις πληρωμές, στα κονδύλια που πάνε στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Βλέπουμε 40% αύξηση στο πρώτο εξάμηνο και πάνω σ’ αυτό, άλλο 57% αύξηση στο δεύτερο εξάμηνο στις αιτήσεις του αναπτυξιακού νόμου. Βλέπουμε ένα νέο ρυθμιστικό περιβάλλον με το Διαμεσολαβητή του Επενδυτή, με την Κεντρική Αδειοδοτική Αρχή που θεσπίστηκε στον ν.4146 να προσελκύει τις νέες επενδύσεις του fasttrack με νέα εργαλεία, ρυθμιστικά εργαλεία, όπως τα ΕΣΧΑΣΕ, τα ειδικά προεδρικά διατάγματα, με ενίσχυση της ρευστότητας με τα 100% προκαταβολές στον αναπτυξιακό νόμο, του οποίου όλα τα προεδρικά διατάγματα έχουν ολοκληρωθεί και έχουν πάει στο ΣΤΕ και το 75% έχει δημοσιευθεί κιόλας και όλες οι υπουργικές αποφάσεις έχουν υπογραφεί.
Θα πω δύο πράγματα, κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, αν έχω για ένα λεπτό την ανοχή σας.
Ακούστηκαν από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της ΔΗΜΑΡ διάφορες σκέψεις. Θα απαντήσω σχεδόν μονολεκτικά σε τρεις.
Μίλησε για σταθερή φορολογία δέκα ετών. Συμφωνούμε όλοι ότι πρέπει να υπάρχει ένα σταθερό φορολογικό καθεστώς, αλλά όχι όπως το εννοείτε, γιατί αν έχουμε σταθερή φορολογία για δέκα χρόνια σημαίνει ότι στην παραμικρή καμπή της οικονομίας θα βρεθούμε σ’ αυτό που συμβαίνει στην Αμερική με την αυτόματη περικοπή δαπανών. Αν κλειδώσετε τα έσοδα, όπως προτείνατε, πρέπει να κλειδώσετε και τα έξοδα, το οποίο, όπως αντιλαμβάνεστε, θα είναι κοινωνικά άδικο και σκληρό. Δεν ξέρω αν προτείνατε αυτό. Να το διευκρινίσετε στη δευτερολογία.
Μιλήσατε για τα Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης, που είναι βασική προτεραιότητα της ελληνικής Προεδρίας, που ήδη έχει κατοχυρώσει πάνω από εκατό ελληνικά ΠΟΠ και είναι η βάση της εξαγωγικής μας προσπάθειας. Είναι και δική μου προτεραιότητα ως Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών για θέματα εμπορίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τέλος, μιλήσατε για Κυβέρνηση ενότητας, κάτι το οποίο είναι πολύ θετικό. Είναι θετικό όλοι να δουλεύουμε με έναν κοινό στόχο. Στόχος δικός μας είναι η Ευρώπη και η ευημερία του ελληνικού λαού, αλλά μια Κυβέρνηση εθνικής ενότητας χρειάζεται δύο πράγματα, χρειάζεται ένα ρεαλιστικό, χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα κι ένα δυνατό στομάχι, γιατί πολλές φορές θα χρειαστεί να πάρουμε αποφάσεις, οι οποίες βραχυπρόθεσμα μπορεί να μην μας ευχαριστούν όλους. Αυτό σημαίνει εθνική ενότητα, κοινοί στόχοι, κοινός αγώνας και δυνατό στομάχι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας ευχαριστώ πολύ.”
Δευτερολογία Νότη Μηταράκη:
“Κατά πρώτον, σας υπόσχομαι να το δω αυτό το βιβλίο. Μου κινήσατε την περιέργεια γι’ αυτό το θέμα.
Δεύτερον, νομίζω ότι παρουσίασα στη δευτερολογία μου συγκεκριμένα το πώς κινήθηκε η Κυβέρνηση με πέντε πυλώνες δράσης και τι αποτελέσματα ήδη έχει πετύχει σε έναν αγώνα που παραμένει πολύ δύσκολος και σε μία κατάσταση που χρειάζεται ακόμη πολύ σκληρή δουλειά.
Ακούσαμε συγκεκριμένα σκέψεις από τη ΔΗΜΑΡ, οι περισσότερες από τις οποίες θα έλεγα με όλο το σεβασμό, είναι μακροχρόνιες σκέψεις. Σκέψεις για τη δικαιοσύνη, για την παιδεία, για το δημογραφικό. Είναι δράσεις τις οποίες πρέπει να αναλάβουμε ως κράτος καλύτερα απ’ ότι έχουμε κάνει ιστορικά τις προηγούμενες δεκαετίες. Όμως, αυτό δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα του σήμερα. Το πρόβλημα της ανεργίας του σήμερα, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία.
Η Κυβέρνηση έχει στα χέρια της συγκεκριμένα εργαλεία και ένα εργαλείο που μου ζητήσατε στην τριτολογία μου να καλύψω είναι το θέμα του ΕΣΠΑ και θα καταθέσω στα Πρακτικά όλη την παρουσίαση της 9ης Δεκεμβρίου του 2013 για το πλαίσιο του ΕΣΠΑ της επόμενης επταετίας, το οποίο -απαντώντας επιγραμματικά στα θέματα που θέσατε- δίνει το 35% για την περιφερειακή ανάπτυξη. Δώσαμε νέα έργα 2 δισεκατομμυρίων ευρώ τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες για συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα και έχουμε ειδικό πλαίσιο 2 δισεκατομμυρίων για την εκπαίδευση, την κατάρτιση και την απασχόληση. Πού; Στους οκτώ τομείς που έχουν κριθεί ως στρατηγικής σημασίας. Περιλαμβάνουμε σε αυτούς και τον τουρισμό.
Μιλώντας για τον αναπτυξιακό νόμο, κατά πρώτον, όπως έχουμε συγκεκριμένα πει –ευχαρίστως να σας το στείλω και έχει βγει και ανακοίνωση του Υπουργείου- έχουν εκδοθεί όλες οι υπουργικές αποφάσεις που απαιτούνται για την εφαρμογή του αναπτυξιακού νόμου και από τα τέσσερα προεδρικά διατάγματα που χρειάζονται έχουν εκδοθεί τα τρία και έχει αποσταλεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας το τέταρτο. Το τέταρτο να σας πω συγκεκριμένα τι είναι. Είναι για το δικαίωμα ιδιωτών ελεγκτών να υποκαθιστούν τη δημόσια διοίκηση στον έλεγχο του αναπτυξιακού νόμου.
Μιλήσατε για ένα θέμα το οποίο το θεωρώ πάρα πολύ ενδιαφέρον, για τις θέσεις εργασίας που δημιουργεί ο αναπτυξιακός νόμος. Σας θυμίζω ότι ο αναπτυξιακός νόμος παίρνει χρόνια για να υλοποιηθεί. Δηλαδή οι πληρωμές που κάνουμε φέτος δεν είναι για έργα που εντάχθηκαν φέτος, περισσότερο είναι με το ν. 3299/2004, ο οποίος ποιο έθεσε ως προτεραιότητα; Την πράσινη ανάπτυξη, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Νομίζω ότι αναφέρθηκε σήμερα ότι πρέπει να είναι προτεραιότητα. Το άκουσα. Είναι στον αναπτυξιακό ν. 3299/2004. Θυμάμαι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μας έλεγε κάποτε, δεν ισχύει για τα μεγάλα έργα, ισχύει για τα μικρά έργα. Χιλιάδες είναι τα μικρά έργα, τα οποία δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας και εμείς φυσικά ως κράτος είμαστε υποχρεωμένοι αυτά να τα πληρώσουμε, γιατί έχουν υπαχθεί τα προηγούμενα δέκα χρόνια.
Κοιτάξτε, η ανάπτυξη και οι επενδύσεις απαιτούν επιλογές. Είναι μία λέξη που φοβόμαστε σε αυτή τη χώρα. Είμαστε και με τον έναν και με τον άλλον.
Θέλουμε και ανάπτυξη, θέλουμε και θέσεις εργασίας, θέλουμε και να πετύχουμε τετρακόσια άλλα θέματα συγχρόνως.
Είπα πριν ότι όπου εγώ βλέπω ανάπτυξη, άλλοι βλέπουν κορμοράνους και διώχνουμε έργα. Προχθές είχαμε μια σύσκεψη στο Υπουργείο για ένα έργο το οποίο, σύμφωνα με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, θα δημιουργήσει χίλιες εξακόσιες θέσεις εργασίας στην υποβαθμισμένη Αθήνα. Πρόκειται για επένδυση ύψους 325 εκατομμυρίων στον Κηφισό. Ακούω, λοιπόν, ότι σαράντα δύο κάτοικοι της περιοχής που σύμφωνα με τον επενδυτή –δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω- αμφισβητείται ότι μένουν καν στην περιοχή, έχουν ως συνήθως προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Ίσως δεν χρειαζόμαστε αυτές τις χίλιες εξακόσιες θέσεις εργασίας! Είμαι σίγουρος ότι ο επενδυτής που είναι ξένος θα το κάνει το κέντρο, είτε στη Ρουμανία, είτε στη Βουλγαρία, είτε στην Τουρκία, είτε στο Μιλάνο και θα δουλέψουν χίλιοι εξακόσιοι Γάλλοι, Ιταλοί, Βούλγαροι, Ρουμάνοι ή οτιδήποτε άλλο. Κι εμείς θα καθόμαστε σε αυτήν την Αίθουσα να μιλάμε για το γιατί έχουμε ανεργία, για το εθνικό σχέδιο, και θα λέμε «να κάνουμε μια επιτροπή μεγάλη, να μελετήσει πέντε πυλώνες, δέκα πυλώνες, είκοσι πυλώνες», ενώ εμείς διώχνουμε τις επενδύσεις! Πρέπει να γίνουμε συγκεκριμένοι και να κάνουμε επιλογές.
Κυρία Φούντα, μιλήσατε –και σας άκουσα με μεγάλη προσοχή- για το θέμα της ακρίβειας. Πράγματι, η ακρίβεια είναι μεγάλο πρόβλημα. Το γάλα είναι ακριβό, όπως και άλλα προϊόντα είναι ακριβά. Θα φέρουμε, λοιπόν, ένα νομοσχέδιο στη Βουλή, με συγκεκριμένες δράσεις που μειώνουν τις τιμές για τον καταναλωτή. Θα τις ψηφίσετε; Θα είναι ανά προϊόν. Θα λέμε: Αυτές οι δράσεις σε αυτό το προϊόν μειώνουν τις τιμές. Θα τις ψηφίσετε;
Θέλω να δω τι θα πουν οι συνάδελφοι στη Βουλή, που σήμερα μιλάνε για ακρίβεια, όταν έρθει το νομοσχέδιο που μειώνει την ακρίβεια.
Αναφέρθηκαν και θέματα, όπως ότι δεν κυνηγάμε τους μεγάλους κι ότι κυνηγάμε μόνο τους μικρούς. Ο μέσος Έλληνας βλέπει πράγματα που δεν έχει δει ποτέ στη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Βλέπει μεγάλα ονόματα -το είπα στην ομιλία μου και πριν- «ιερές αγελάδες» της οικονομίας, της πολιτικής να βρίσκονται στη φυλακή, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι η δικαιοσύνη σε αυτόν τον τόπο λειτουργεί. Και αυτό είναι από τα λίγα αισιόδοξα που βγάζω και από αυτή τη συζήτηση.
Σας ευχαριστώ πολύ.”
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Παναγιώτης Μηταράκης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)