Ομιλία Ν. Μηταράκη κατά την 1η Συνεδρίαση της Ειδικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για το Περιεχόμενο και τις Διαδικασίες Σύναψης των Διατλαντικών Εμπορικών Συμφωνιών υπό την προεδρία του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, κ. Νικολάου Βούτση.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Ευχαριστώ που με ορίσατε ως μέλος της Επιτροπής, δεν εκπροσωπώ τη Ν.Δ. σ' αυτή την Επιτροπή, αλλά έχω κληθεί ως πρώην Υφυπουργός Ανάπτυξης επί 30 μήνες στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικού Εμπορίου και Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικού Εμπορίου κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας.
Είναι ιδιαίτερα σημαντική αυτή Επιτροπή, πράγματι υπάρχει ένα κενό ενημέρωσης στην κοινή γνώμη και για την CETA και για την TTIP και νομίζω, θα συμβάλει αυτή η Επιτροπή στο να λυθούν διάφορες απορίες. Βέβαια, αυτές οι δύο συμφωνίες βρίσκονται σε εντελώς διαφορετική φάση εξέλιξης. Η CETA έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Περιμένουμε, κύριε Πρόεδρε, να ακούσουμε και από την κυβέρνηση αν θα την προτείνει για ψήφιση την CETA ή όχι, στο τελικό κείμενο.
Ως προς την TTIP, αντιλαμβάνομαι ότι είμαστε ακόμα στην αρχή. Η αισιοδοξία ότι θα λήξει στο τέλος του 2016 δεν νομίζω ότι πλέον απηχεί την πλειοψηφία των αναλυτών, μάλλον αυτή η συμφωνία μπορεί να πάει πολλά χρόνια πίσω, αν γίνει ποτέ, διότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να συμβιβάσεις δύο πάρα πολύ διαφορετικά συστήματα το αμερικανικό και το ευρωπαϊκό.
Όμως, θεωρώ ότι είναι μια σημαντική συμφωνία και είναι μια απάντηση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο δυτικός κόσμος από την παγκοσμιοποίηση. Τα τελευταία χρόνια πάνω από 50% των παγκόσμιων επενδύσεων που δεν γίνονται στις αναπτυγμένες αγορές, αλλά πλέον στις αναπτυσσόμενες. Και η Ευρώπη και η Αμερική, πρέπει να αγωνιστεί τα επόμενα χρόνια να διατηρήσει το βιοτικό επίπεδο και από πολλούς, η TTIP είναι ένα μέρος αυτής της λύσης.
Να πω πολύ σύντομα, κύριε Πρόεδρε, για πέντε σημεία τα οποία έχουν αναφερθεί, απλό να σας ενημερώσω για τη θέση που έχει η Ελλάδα στα τέλη του 2014.
Ως προς το θέμα του Mixity, κατά πόσο συμφωνίες αυτές είναι κοινές της Ε.Ε. και των κρατών μελών, η θέση της Ελλάδας, αλλά και σχεδόν ομόφωνα των κρατών μελών, είναι ότι είναι συμφωνίες που πρέπει να επικυρωθούν από κάθε Εθνικό Κοινοβούλιο. Νομίζω, αυτό πλέον είναι δεδομένο για όλα τα κράτη μέλη και δεν νομίζω ότι θα αμφισβητηθεί.
Ως προς το θέμα των προϊόντων ΠΟΠ. Υπάρχει μια έλλειψη ενημέρωσης της κοινής γνώμης, κύριε Υπουργέ, και στο οποίο αυτό θα συμφωνήσετε μαζί μου. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου δεν υπάρχουν προϊόντα ΠΟΠ. Υπάρχουν μόνο στην Ε.Ε., επειδή η ίδια η Ε.Ε. επέλεξε και νομοθέτησε την προστασία των προϊόντων και των ελληνικών και των άλλων κρατών-μελών.
Σε χώρες εκτός Ε.Ε. δεν υπάρχει καμία υποστήριξη. Αυτή τη στιγμή στην Αμερική δεν υπάρχουν….μηδέν, υπάρχουν μόνο τα Π.Ο.Π. του οίνου και των ποτών, βάσει του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Με τις συμφωνίες η Ε.Ε. προσπαθεί, να πετύχει αυτή την αναγνώριση. Κάπου την πετυχαίνει καλύτερα, κάπου δεν την πετυχαίνει καλά, αλλά όπου δεν υπάρχει συμφωνία, δεν έχουμε καμία υποστήριξη.
Η θέση της Ελλάδος και -νομίζω, ότι είναι διαχρονική σχέση- κύριε Υπουργέ, είναι ότι πρέπει τα βασικά ελληνικά προϊόντα, σε αυτά που έχουμε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, να τα προστατεύσουμε. Χαίρομαι, που είπατε πριν -ότι στη διαπραγματευτική Οδηγία-, που τον Ιούλιο του 2013 δώσανε οι Υπουργοί Εξωτερικού Εμπορίου, έχει περιλάβει και τη φέτα και άλλα χρήσιμα προϊόντα.
Ως προς το θέμα της διαιτησίας, η θέση της Ελλάδος ήταν, ότι δεν μπορεί αυτή η διαιτησία, -αν τελικά επιλεχθεί-, να επηρεάζει το δικαίωμα των κρατών - μελών να νομοθετούν. Π.χ. το παράδειγμα, που έχει ειπωθεί: H Philip Morris που είχε κινηθεί εναντίον της Κυβέρνησης της Αυστραλίας για τους αντικαπνιστικούς νόμους, δεν θεωρούμε ως Ελλάδα και πιστεύω, ότι θα συμφωνήσετε με αυτό, ότι πρέπει να επιτραπεί σε κάποια συμφωνία ΤΤΙΡ. Αυτό που έχει δεχθεί πάντως πολλές φορές η Ελλάδα και σε συμφωνίες, που κυρώνουν τώρα στην παρούσα περίοδο, είναι διαιτησία -περί συγκεκριμένων υποθέσεων- και όχι για το δικαίωμα των κρατών - μελών να νομοθετούν για θέματα δημοσίου συμφέροντος.
Ως προς το θέμα της πρόσβασης της πληροφορίας, ήταν πάγια θέση της Ελλάδος - και φαντάζομαι ότι παραμένει - ότι θέλουμε πρόσβαση στα αμερικανικά κείμενα. Φυσικά, υπό προστασία για να μη διαρρεύσουν, αλλά πρέπει οι εξουσιοδοτημένοι εκπρόσωποι της Ελληνικής Κυβέρνησης, να έχουν πρόσβαση στα αμερικάνικα κείμενα. Υπήρχε μια αγωνία, βέβαια, από την πλευρά των Αμερικανών και είναι δικό τους θέμα, δεν μας αφορά, να μην διαρρεύσουν αυτά από κάποιον, που θα τα φωτογραφίσει και δυσχεράνουν τη θέση της Αμερικής ως προς τη διαπραγμάτευση.
Τελειώνω με το τελευταίο, ως προς το θέμα της κατάρριψης των μη δασμολογικών εμπορίων. Έχει ειπωθεί πολλές φορές, ότι αυτό ευνοεί τις πολυεθνικές. Η άποψη η δική μου και η άποψη πολλών κρατών - μελών είναι, ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Οι πολυεθνικές, όλες σχεδόν, παράγουν και στην Ευρώπη και στην Αμερική. Δεν θα βρείτε μια μεγάλη πολυεθνική, η οποία παράγει ένα προϊόν, θέλετε να είναι τσιγάρα, θέλετε να είναι αναψυκτικά, να είναι ξυραφάκια, οποιοδήποτε προϊόν ευρείας κατανάλωσης, όλες αυτές οι πολυεθνικές το παράγουν σε πολλά κράτη. Άρα έχουν ήδη και ευρωπαϊκή σφραγίδα και αμερικάνικη. Και αν υπάρχουν πολύπλοκοι κανόνες που εμποδίζουν τις εξαγωγές, αυτές οι εταιρείες έχουν εκατοντάδες χιλιάδες δικηγόρους, είναι πολύ εύκολο να ανταπεξέλθουν.
Το πρόβλημα είναι για τον Έλληνα γεωργό, τον Έλληνα παραγωγό που χρειάζεται, να μεταφράσει τις Οδηγίες του σε πολλαπλές γλώσσες, που χρειάζεται να πάρει πολλαπλά πιστοποιητικά και αντιλαμβάνεστε μια μικρή μικρομεσαία επιχείρηση αδυνατεί να το κάνει.
Άρα, θεωρώ και αυτό θα το συζητήσουμε βέβαια, και υπάρχουν και εμπειρογνώμονες να το αναλύσουμε, ότι αυτή η συμφωνία, αν υλοποιηθεί σωστά, γιατί αν δεν υλοποιηθεί σωστά, ουδείς θα τη στηρίξει, θα δώσει ευκαιρίες στις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να ανοίξουμε αγορές, που χρειαζόμαστε για την εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας.
Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.
